|
DKK ZACHĘCA DO CZYTANIA
Znowu mamy zaostrzenie epidemii, ale zanim ono nastąpiło udało nam się spotkać i porozmawiać o książce „Cień wiatru”.
Jest to pierwsza część tetralogii pt. „Cmentarz zapomnianych książek”. Studenckie dyskusje zawsze są pełne żaru, bogate w argumenty i odmienne zdania. To przyjemnie słuchać młodych ludzi, którzy wypowiadają się z takim zaangażowaniem i „doczytują” się w książkach rzeczy, na które my nie zwracamy uwagi.
Tym razem wnikliwej recenzji podjęła się Daria Kuźniar : „Powieść Carlosa Ruiza Zafona urzekła mnie swoim stylem już do pierwszych stron. Autor posiada niesamowity, wybitny warsztat pisarski, dzięki czemu czytanie staje się ogromną przyjemnością. Ważne podkreślenie jest również to, że książki w tej powieści odgrywają bardzo ważną rolę co dla mnie jako ich miłośniczki było dodatkową zachętą do zgłębienia tej historii. Jednak mój zachwyt w miarę czytania słabł. Działo się tak dlatego, że kobiety w tej książce nie odgrywają żadnej znaczącej roli. Na początku wcale ich nie ma, a później pojawiają się tylko po to żeby fabuła jakoś się toczyła, natomiast nie zyskują ważności w tej historii. Autor umieszcza w tej powieści kobiety, który na różne sposoby zostały skrzywdzone przez mężczyzn (partnerów-tyranów, ojców) i były przez nich traktowane w sposób przedmiotowy przy czym sam traktuje je analogicznie nie dając przestrzeni do tego aby mówiły i opowiadały, są tylko dekoracją. Mimo moich zastrzeżeń do roli przypisanej kobietom, książka bardzo podobała mi się fabularnie, była nieschematyczna i nieoczywista, w wielu momentach wręcz zaskakująca. Historie wszystkich bohaterów były tak poprowadzone, że mimo dwóch linii czasowych doskonale się zazębiały. Książka idealnie sprawdzi się w chwilach zastoju czytelnicze czy też przedłużającej się niemocy „czytelniczej”. Dzięki niej można będzie obudzić zapał do czytania. Powieść polecam dla wspaniałej fabuły i doskonałego warsztatu pisarskiego autora, z pewnością sięgnę po kolejne części tej serii i Was do tego zachęcam.”