Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

 Spotkanie grupy DKK-u w Filii nr 8

Lucinda Riley- znana i lubiana brytyjska pisarka. Autorka takich powieści jak „Dom Orchidei”, „Dziewczyna na klifie”, „Sekret Heleny”, „Pokój motyli”, „Drzewo anioła” oraz książek z serii „Siedem sióstr” „Jeśli odważysz się sięgnąć w przeszłość, możesz odnaleźć klucz do przyszłości” Akcja powieści toczy się dwutorowo : współcześnie w latach 90- tych i podczas drugiej wojny światowej. Główna bohaterka Emilie po śmierci rodziców staje się jedyną właścicielką rodowego zamku i dużej winnicy. Posiadłość jest jednak zadłużona i wymaga gruntownego i kosztownego remontu. Dlatego Emilie zastanawia się nad jej sprzedażą. Pomimo, że pochodzi z arystokratycznej rodziny, nie chce być damą „na salonach”. Zawsze chciała zostać weterynarzem. Wystarcza jej małe mieszkanie i skromne życie. Kiedy jednak okaże się, że dzięki sprzedaży domu w Paryżu i biżuterii jej matki można spłacić długi i opłacić remont postanawia nie sprzedawać posiadłości. Chodzi też o olbrzymią bibliotekę, pełną cennych książek zgromadzonych przez jej ojca i dziadka. Dla niej te książki mają nie tylko wartość finansową ale przede wszystkim sentymentalną. Emilie początkowo wydaje się bardzo naiwna. Zwłaszcza wtedy gdy w jej życiu pojawia się niespodziewanie młody mężczyzna o imieniu Sebastian. Od początku ma się wrażenie, że jego intencje nie są szlachetne. Cały czas kręci się blisko Emilie, zwłaszcza gdy dziewczyna ma jakiś problem, w każdej chwili gotów pomóc. Interesuje się zamkiem, cennymi obrazami i książkami. Wkrótce Emilie wychodzi za niego za mąż i wyjeżdża z mężem do jego posiadłości w Anglii. Tam poznaje jego brata Alexa, który jest niepełnosprawny i porusza się na wózku inwalidzkim. Emilie szybko zauważa, że w towarzystwie Alexa czuje się bardzo swobodnie. Ale trzyma to w tajemnicy przed Sebastianem, gdyż wie, że byłby z tego niezadowolony. „……Gdyby tylko bracia umieli wybaczać i zapominać o przeszłości, cokolwiek się wtedy zdarzyło, życie w Blackmoor Hall byłoby o wiele spokojniejsze.” Alex natychmiast wzbudza sympatię, pomimo, że Sebastian przedstawił go żonie jako alkoholika, narkomana, kłamcę i manipulatora. Wszystko okazało się jednak nieprawdą. A Emilie szybko przekonała się, że mąż od początku ją okłamywał i to w wielu sprawach. Zaczyna zastanawiać się dlaczego się z nią ożenił. Na te pytania odpowie jej właśnie Alex. Ale gdyby w jej życiu nie pojawił się Sebastian, nie poznałaby tajemniczej historii swojej rodziny i związku babki Sebastiana i Alexa – Constance z jej ojcem w czasie drugiej wojny światowej. Wkrótce okazuje się, że to nie jedyna tajemnica rodzinna do odkrycia. Emilie przeglądając stare wolumeny natrafia na wypełniony wierszami notatnik i znajduje ślad tajemniczej i pięknej Sophii de la Martinieres. Kim była i co wydarzyło się, że ojciec nigdy o niej nie mówił? Gdy Emilie dowie się, że Constance i Sophia przebywały w okresie wojennym w posiadłości de la Martinieresów, poprosi Jacquesa – zarządcę winnicy o pomoc. Opowie on jej smutną historię miłości Sophii i Frederika – niemieckiego oficera, której owocem było dziecko – dziewczynka o imieniu Victoria. Rozwiązanie tajemnicy Sophii i Victorii odmieni zupełnie życie Emilie. Od Jacquesa Emilie dowie się również co łączyło Constance z jej ojcem Edouardem. W 1943 roku Constance zostaje świetnie wyszkoloną agentką brytyjskiego wywiadu, która ma działać na terenie okupowanej Francji. Tak poznaje Edouarda – bogatego arystokratę, jego niewidomą siostrę Sophii, oraz niemieckich oficerów m.in. braci bliźniaków : Falka i Frederika von Wehndorf. Są oni częstymi gośćmi w domu Eduarda. Connie szybko zauważa, że bracia są od siebie kompletnie różni. „….Jeśli oczy są oknami duszy, to wiedziała, że Frederik i Falk, choć zewnętrznie tak podobni, wewnętrznie nie mają ze sobą nic wspólnego.” Sympatyczny i spokojny Frederik interesuje się Sophii, a ją zaczyna nagabywać arogancki i niebezpieczny Falk. Z powodu tragicznych wydarzeń losy Connie i Sophii splotą się na długie miesiące. Edouard jest agentem francuskiego ruchu oporu o pseudonimie BOHATER, a jego związki z Niemcami mają tylko jeden cel : zdobyć ważne informacje, które mogą uratować życie innych członków ruchu oporu. Oprócz pierwszoplanowych bohaterów autorka dość ciekawie wykreowała postaci drugiego planu, i to one właśnie odgrywają w tej historii bardzo ważne role. Losy bohaterów współczesnych i tych z przeszłości przeplatają się nawzajem. A tytułowy zamek jest ogniwem łączącym obie historie. „Przeszłości nie zmienisz, ale masz wpływ na przyszłość” Emilie starając się poznać tajemnice swojej rodziny sprzed dziesięcioleci odkryje o wiele więcej niż się spodziewała. Poznała już smak prawdziwej miłości ( dzięki Alexowi ), doświadczyła czym jest zdrada oraz oszustwo ( dzięki Sebastianowi ) i zrozumiała jak ważne w życiu są przyjaźń i rodzina. Ale przede wszystkim odnajduje w sobie siłę, by zawalczyć o siebie, jeszcze raz zaufać i zacząć wszystko od nowa. Z nadzieją zaczyna patrzeć w przyszłość. „Zdała też sobie sprawę, że całe to wcześniejsze odcinanie się od rodziny i jej historii, stanowi dla niej utrudnienie w obecnym życiu i patrzeniu w przyszłość. Oczywiście były rzeczy, których nigdy nie da się wybaczyć….ale, przynajmniej, skoro rozumie, dlaczego coś było tak, a nie inaczej, może wreszcie zdoła poczuć się wolna.” Fabuła jest interesująca i momentami bardzo dramatyczna, historia wielokrotnie zaskakuje, wzrusza i dostarcza dużych emocji. Trzyma w napięciu do końca, i co najważniejsze wszystkie wątki zostają dokładnie wyjaśnione. „Tajemnice zamku” to opowieść pełna tajemnic, intryg, pokazująca różne oblicza miłości, przyjaźni i odpowiedzialności, bardzo realistycznie oddająca grozę czasu wojennej okupacji. „Życie jest zbyt krótkie na nienawiść i zapiekłe urazy. Kiedy napotykasz coś dobrego, łap to obiema rękami…..”

Małgorzata Świder

„Tajemnice zamku” Lucinda Riley Autorka powieść tę napisała w dwóch płaszczyznach czasowych, co zaowocowało logicznym wnioskiem : przeszłość ma wpływ na losy następnych pokoleń. Treść powieści została rozbita na dwie równoległe historie. Pierwsza dotyczy teraźniejszości tj. losów Emilie będącej ostatnią z rodu francuskich arystokratów. Odcięła się ona od rodziny rozpoczynając życie na własny rachunek jako weterynarz w paryskiej klinice. Po śmierci matki stała się jedyną dziedziczką ogromnej fortuny. Dosięgnął ją dylemat co zrobić z rodowym zamkiem, domem w Paryżu i olbrzymimi długami matki? Ojciec był naukowcem i większość pieniędzy wydawał na unikatowe książki. Matka natomiast zajmowała się tylko życiem towarzyskim. Emilie jest zagubiona. Seria niespodziewanych wypadków zdecyduje o jej powrocie na stałe w rodzinne strony i rozpoczęciu renowacji zniszczonego zamku. Gdy znajdzie pewien notes – pełen pięknych wierszy – postanowi odkryć tajemnice z przeszłości swojej rodziny żeby móc zrozumieć swoje własne doświadczenia. Druga historia rozpoczyna się w 1943 roku i dotyczy losów ojca Emilie Edouarda, oraz agentki brytyjskiego wywiadu o imieniu Constance. Trafia ona na tajną misję do Paryża – jednak przypadek sprawia, że znajduje schronienie w domu Edouarda i jego niewidomej młodszej siostry Sophii. W ten sposób poznajemy trudne życie arystokracji w kolaborującym kraju i ciekawie przedstawione realia historyczne tego okresu. To właśnie wojenna opowieść podobała mi się bardziej. Historia Constance i Edouarda mocniej trzyma w napięciu i jest mniej przewidywalna niż ta Emilie. Autorce bardzo dobrze udało się pokazać, a właściwie odtworzyć klimat tego niepokojącego okresu poprzez trafne dobranie miejsc akcji, takie jak : francuskie południe, tajemnicze angielskie wrzosowiska, paryskie ulice, walkę partyzancką z okupantem, śmierć niewinnych ludzi, wiele złamanych serc i losów ludzkich. Emilie o tym okresie opowiada jeden z najstarszych wiekiem pracowników winnicy, który był naocznym świadkiem wydarzeń. Opowiada on o Constance i nieznanych jej losach ojca, stawiających jego osobę, oraz historię rodziny w zupełnie innym świetle. Poznajemy dzielną i odważną Constance, ojca Emilie i wiele innych osób walczących w ruchu oporu podczas drugiej wojny światowej. Nieważne było pochodzenie, stanowisko, czy wady fizyczne. Siła uczucia potrafiła wiązać ludzi na całe życie – niezależnie od przeciwności losu. Emilie otrzymuje w ten sposób nie tylko klucz do tajemnic z przeszłości, ale również szansę do zrozumienia samej siebie. Emilie z przykrością zdawała sobie sprawę, że nie ma w niej nic ze świetności przodków, choć urodziła się w niezwykłej rodzinie, a marzyła wyłącznie o jednym, żeby wydawać się zwyczajną. Powyższa historia uzmysłowiła jej kim tak naprawdę byli jej przodkowie, pozwoliła też docenić samą siebie i rozwikłać tajemnice rodzinne, które w zasadzie nie ujrzały światła dziennego. Książka wzbudziła we mnie wiele emocji. Niesie ze sobą wiele przesłań, o których długo można by rozmyślać. Historia wciąga od początku do końca. Pokazuje nam miłość, samotność, trudne macierzyństwo, poplątane więzi rodzinne czy niepełnosprawność. Jeśli chodzi o postaci, to każda z nich pozostaje na długo w pamięci, bez względu na to czy są to bohaterowie pozytywni czy negatywni. „Tajemnice zamku” sprawiły, że na pewno jeszcze kiedyś sięgnę po inne książki tej autorki.

Bogdana Turzańska