Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

Spotkanie grupy DKK-u w Filii nr 8  WiMBP w Rzeszowie

Wielka fortuna rodziny Carnegie, skrywane tajemnice i prawdziwa miłość. Jest rok 1863. Do portu w Pensylwanii przybija okręt pełen emigrantów z Irlandii. Wśród nich jest główna bohaterka tej historii Clara Kelley, wysłana do Ameryki przez swoją rodzinę, by znaleźć pracę i nowy dom. Dziwnym zbiegiem okoliczności zostaje wzięta za inną Clarę Kelley, która również płynęła tym statkiem. Nie prostując pomyłki „przybiera tożsamość” tamtej dziewczyny. Wie, że to oszustwo, ale dzięki temu nie będzie pracować ciężko w jakiejś fabryce. Dostaje posadę w bogatym domu. Zostaje osobistą służącą pani Carnegie. Cały czas boi się, że wyjdzie na jaw jej brak wiedzy na temat zwyczajów jakie panują w wytwornych domach europejskich. Jest jej trudno gdy słyszy opinie o katolicyzmie wygłaszane przez panią Carnegie. Clara musi od teraz przestać być katoliczką i stać się protestantką. ...” Nieprzyznanie się do mojej wiary w chwili, gdy słyszałam o katolicyzmie tak pogardliwe opinie, było niczym zdrada, nie mogłam jednak przestać myśleć o korzyściach, jakie mogła przynieść rodzinie moja praca w tym domu.” Clara bardzo szybko zauważa, że gdy pomaga pani Carnegie ta dziwnie się zachowuje. Dziewczyna szybko się uczy i z czasem umie doskonale usługiwać swojej pani. Clara nieraz odnosi wrażenie, że w pewnych sprawach pani Carnegie oczekuje od niej oceny swoich zachowań. …”Wyglądało na to, że przejmuje się tym, co myślę, niemal tak samo, jak ja przejmowałam się jej zdaniem. Coś wtedy zrozumiałam. Ten świat był nowy także dla mojej pani. A jedyne, co mnie ratowało w pierwszych godzinach służby, to jej własna niewiedza.” Clara poznaje Andrew Carnegiego – kiedyś biednego emigranta ze Szkocji, dziś przemysłowca, który osiągnął sukces w branży stalowej, spełnił swój „amerykański sen” i stał się bardzo bogatym człowiekiem. Andrew i Clara zaprzyjaźniają się. On opowiada jej historię swojej rodziny, wspomina początki pobytu w Ameryce, opisuje miejsca w których pracował i osoby dzięki którym rozpoczął gromadzić swoją fortunę. Jak sam jednak stwierdził, kluczem do jego sukcesów były dogłębne badania, ale przede wszystkim wolny dostęp do prywatnej biblioteki. Jak utrzymywał to ta biblioteka zrobiła z niego człowieka sukcesu. Pomiędzy Clarą i Andrew rodzi się miłość i wzajemna fascynacja. Jej podoba się, że on traktuje ją dobrze, pomimo tego, że jest tylko służącą jego matki. Szanuje ją i wysoko ceni. Ona odwzajemnia jego uczucie, ale waha się przed podjęciem ostatecznej decyzji. Wie, że nie może zrobić niczego, co zaszkodziłoby jej pozycji w tym domu. Nie może pozwolić sobie na utratę pensji, od której zależna jest nie tylko ona, ale cała jej rodzina. Podobała mi się postać Clary. To dziewczyna ambitna, zdeterminowana, inteligentna, odważna. Szybko się uczy i świetnie daje sobie radę. Postanawia zrealizować swój plan na życie, polegający na tym, by zdobyć wiedzę z książek i zarobić duże pieniądze. Na szczęście może liczyć na pomoc Andrew. Z czasem potrafi mu nawet doradzać w interesach. …”Odgrywając rolę doskonałej służącej, z definicji głuchej i ślepej na wszystko, co działo się wokół, byłam obecna przy najbardziej poufnych rozmowach….Zamierzałam co miesiąc oszczędzać trochę pieniędzy i inwestować je, jak to uczynił pan Carnegie….Czyż pan Carnegie nie zdobył wielkiego bogactwa w podobny sposób?” Nie spodobała mi się za to pani Carnegie. Ma zbyt duże mniemanie o sobie. Zapomniała, że pochodzi z klasy niższej, że jej rodzina to także biedni emigranci ze Szkocji. A swoją dzisiejszą pozycję zawdzięcza przedsiębiorczości starszego syna. Teraz udaje wielką panią i na siłę stara się dostać do nowojorskiej elity. Dla niej związek jej syna z Clarą – tylko pokojówką – to mezalians. Ona nigdy by na to nie pozwoliła. Jeśli chodzi o postać Andrew Carnegiego to przeczytanie tej książki sprawiło, że postanowiłam poszukać w innych źródłach informacji na jego temat. W internecie można znaleźć dużo na temat jego prywatnego życia, drogi do sukcesu i filantropii. Na końcu książki autorka wyjaśnia czytelnikom dlaczego właśnie jego uczyniła bohaterem tej opowieści i dlaczego stworzyła fikcyjną postać jaką jest Clara Kelley. „Pokojówka miliardera” to powieść ukazująca losy XIX-wiecznych emigrantów z Irlandii i Szkocji, którzy przybyli do Ameryki aby odmienić swój los. Ameryka już wtedy była postrzegana jako kraj dużych możliwości. Niektórym udaje się te marzenia spełnić, innym nie. Jedni żyją jak bogacze w pięknych domach, inni w małych, brudnych i ciasnych norach pracując ciężko w fabrykach i bojąc się by tej pracy nie stracić. Fabuła jest niezbyt rozbudowana, nie ma szybkich zwrotów akcji, styl lekki, ciekawe dialogi, ale za dużo szczegółowych opisów, które nie każdego będą interesować. Mimo to czyta się dobrze i szybko, głównie za sprawą narratorki, którą jest Clara. Autorka z dużą dozą autentyczności przedstawiła świat XIX-wiecznych zasad, konwenansów i reguł. Powieść spodoba się tym, którzy lubią romantyczne historie, osadzone w realiach historycznych. „Świat książek wciąż jest światem”

Małgorzata Świder

„Pokojówka miliardera” Marie Benedict W roku 1863 do portu w Pensylwanii przybija okręt z emigrantami z Irlandii. Wśród nich jest Clara Kelley – jedyna nadzieja swojej rodziny. Młoda, ambitna dziewczyna ma przed sobą ponurą perspektywę wielu lat ciężkiej pracy w fabryce. Gdy pojawia się szansa na lepsze zatrudnienie – kłamie, by je dostać. Tak staje się pokojówką w domu Andrew Carnegiego – jednego z najbogatszych ludzi w Ameryce. Ten szybko odkrywa, że Clara ma wyjątkowy dryg do interesów. Dziewczyna zostaje nawet jego sekretnym doradcą i to nie wszystko – przy okazji Clarę i Andrew połączy dodatkowo nieśmiało rodzące się uczucie. Są więc potajemne spotkania, długie rozmowy, które zaowocowały czymś znacznie więcej – mianowicie zmianą podejścia Andrew do bogactwa i dobroczynności. Miliarder zajął się działalnością charytatywną. Fundował biblioteki, muzea, sale koncertowe, kładł duży nacisk na edukację szczególnie ludzi ubogich – bo tylko ona pozwalała na wyjście z biedy. I to zawdzięczamy w powieści pannie Kelley, która była w stanie zmienić jego światopogląd. „Pokojówka miliardera” ukazuje też dokładnie realia tamtych czasów czyli : biedy i skandalicznych warunków w jakich przyszło żyć i pracować większości emigrantów z Irlandii. Pokazuje też ograniczone możliwości kobiet w tamtych czasach. Jest to równocześnie powieść o sile charakteru, walce o lepszą przyszłość, nie poddawaniu się w dążeniu do celu, oraz o tym, że sukcesem należy się dzielić z tymi, którzy są zdeterminowani by marzyć o lepszej przyszłości i odmianie swego losu. Jednocześnie pełna jest optymizmu, daje nadzieje każdemu, kto nie boi się ciężkiej pracy, realizacji marzeń i zmian. „Amerykański Sen” czyli marzenie o lepszym, bogatszym i nowocześniejszym życiu w Stanach Zjednoczonych miał apogeum w XIX wieku. Niektórzy dzięki wielkim marzeniom zyskali wielkie fortuny, innym udało się po prostu przetrwać i nie umrzeć z głodu, co mogło czekać ich w Europie. Bilety na statek były za drogie dla biednych chłopów, czy robotników fabryk – dlatego często cała rodzina składała się, aby najbardziej aktywny członek rodziny wyruszył w nieznane i dorobił się na tyle, by sprowadzić do nowego kraju resztę rodziny lub przesyłać regularnie pieniądze na jej utrzymanie i potrzeby. Taką właśnie rolę prezentuje Clara swoją uprzednio nabytą wiedzą, inteligencją, sprytem i determinacją. I chociaż Clara Kelley jest postacią fikcyjną – Andrew Carnegie istniał naprawdę – historycy są zdania, że to właśnie taka kobieta musiała doprowadzić do takiej filantropii miliardera, któremu poszczęściło się w życiu. A był on też emigrantem i swoją karierę zaczynał od zera. Należy ponadto dodać, że choć Andrew był nieprzyzwoicie bogaty – był równocześnie wolny od uprzedzeń klasowych, gdyż Clarę traktował z szacunkiem należnym podziwianej kobiecie. Prawdopodobnie wyczuwał w niej szóstym zmysłem coś bardziej wartościowego niż wytrwałość w dążeniu do celu – jakim był zarobek. On dostrzegł w niej wrażliwość, inteligencję i rozumiejące serce, czyli cechy których tak bardzo brakowało kobietom żyjącym w luksusowych warunkach. Książka bardzo mi się podobała, wywołała u mnie pozytywne emocje

Bogdana Turzańska