Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

samorządowa instytucja kultury Województwa Podkarpackiego i Miasta Rzeszowa

Provincial and City Public Library in Rzeszow

municipal culture institution of Podkarpacie Province and City of Rzeszow

Воєводська і Міська Cуспільна Бібліотека у Жешові

PODKARPACKIE - przestrzeń otwarta

Licznik odwiedzin

Stronę odwiedzono:
27099223 razy

Rzeszów - stolica innowacji

Kultura w Rzeszowie

Pogoda

ZOBACZ TAKŻE:

 

Pogoda

Swiat Pogody .pl

Współpraca z

Narodowy Program Rozwoju Czytelnictwa 2.0

 


 


Kierunek Interwencji 1.1. Zakup i zdalny dostęp do nowości wydawniczych ze środków finansowych Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego

Współpraca z

 

 

 

Współpraca z

Współpraca z

Współpraca zwww

SBP

DKK

ZAKUP NOWOŚCI

 

 


Zakup nowości wydawniczych w 2019 r. realizowany jest ze środków finansowych Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa

Logowanie do SOWA2

 

Przeszłość w pamiątkach ukryta

Academica - Cyfrowa Biblioteka Publikacji Naukowych

System informacji prawnej Legalis

Zapytaj bibliotekarza

Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich

 

DKK w Przemyślu

„Jacyś złośliwi bogowie zakpili z nas okrutnie” – korespondencja Wisławy Szymborskiej i Zbigniewa Herberta

17-10-2018

1 października br. odbyło się kolejne spotkanie DKK, którego uczestniczki prowadziły dyskusję na temat korespondencji Wisławy Szymborskiej i Zbigniewa Herberta pt. „Jacyś złośliwi bogowie zakpili z nas okrutnie”.

 

Korespondencja z lat 1955-1996 ukazała się w opracowaniu Ryszarda Krynickiego. Na tom listów, który czyta się z sympatią, składa się 91 listów wysłanych w ciągu 41 lat. Korespondencja rozpoczyna się listem napisanym 24 listopada 1955 roku przez Wisławę Szymborską z nagłówkiem „Szanowny Kolego” , w którym zwraca się do Herberta o przysłanie utworów do „Życia Literackiego”, w którym prowadziła dział poezji. Forma „wy”, szybko ustąpiła miejsca sympatyczniejszym nagłówkom, i to w korespondencji obojga. W roku 1961 Herbert pisał: „Jezioro Łabędzie mych dzikich snów, Kolumno i Różo mej tęsknoty”, „Wisła, Ty moje Życie, ty moje tiu tiu tiu Ty moje małe rączki”, na co poetka odpisywała: „Tamaryszku, błagam, nie szalej!”. Łączyła poetów nić sympatii, która nawiązywała się po pierwszych oficjalnych listach. Byli wszakże mistrzami pióra, których łączyła wspólnota poczucia humoru i trochę potrzeba, by nawzajem się bawić, a może i zaimponować. Częścią tej gry było wprowadzenie fikcyjnej postaci Apollona Frąckowiaka (trzeciego uczestnika korespondencji), umieszczanie treści liścików na samodzielnie wykonanych przez Szymborską, a także kupowanych przez Herberta kartkach, jak również celowe popełnianie błędów. Niewiele jednak z tej korespondencji można się dowiedzieć o świecie piszących, oraz o ich życiu. Nie sposób też pominąć ostatnich dwóch wymienionych przez Szymborską i  Herberta listów. Pierwszy, napisany 6 października 1996 roku, kilka godzin po przyznaniu poetce Nagrody Nobla, w którym poeta wystosował oficjalny telegram: „Serdeczne gratulacje. Zbigniew Herbert”. Szymborska odpisała 20 października: „Zbyszku, Wielki Poeto! Gdyby to ode mnie zależało, to Ty byś teraz męczył się nad przemówieniem… Wisława”. A potem już nie napisali do siebie ani jednego listu.

 

DKK w Przemyślu

Redakcja witryny:
E-mail:

Copyright 2009 WiMBP Rzeszów.
Wszelkie prawa zastrzeżone.
Ideo Realizacja:
CMS Edito Powered by: