Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

Wszystkich uczestników spotkania łączy wspólna pasja czytania oraz chęć wymiany poglądów na temat literatury współczesnej, a w szczególności polskiej.   Spotkanie przebiegało w miłej ,ciepłej atmosferze przy filiżance herbaty, kawy i pysznych ciasteczkach. Dyskusja była bardzo ożywiona, a analiza lektury bardzo wnikliwa.

                     Przedmiotem dyskusji była książka Barbary Kosmowskiej pt. „ Gorzko”. Pomimo wspomnianej różnicy pokoleniowej uczestników   omawiana książka cieszyła się dużym zainteresowaniem i ogólną sympatią. Zwrócono uwagę na wielowątkowość powieści oraz aspekt psychologiczny, który towarzyszył narratorowi od początku do końca przebiegu akcji. Autorka poprzez    specyficzną budowę książki daje czytelnikowi czas na odnalezienie siebie, refleksję oraz osobistą ocenę przebiegu wydarzeń. Tragiczne losy bohaterów, które wręcz negatywnie udzielały się odbiorcy lektury nie wpłynęły negatywnie na atmosferę spotkania. Może to sprawiła piękna pogoda i zapach wiosennych kwiatów ?

                 Wszystkich zaskoczyły pogmatwane losy bohaterów, bo dotyczą one głównie ludzi młodych. Stąd też uznano, że lektura jest adresowana bardziej do młodego odbiorcy. Opisane losy rodziny Koprów osadzone są w czasach przemian politycznych we współczesnej Polsce ( przełom lat 80 tych)   co otworzyło dodatkowe pole do dyskusji. Okazało się, że niektórzy członkowie rodzin osób zgromadzonych na spotkaniu byli bezpośrednio zaangażowani w działalność grup opozycyjnych w kraju. Zarówno młodsi jak i starsi  uczestnicy uznali jednogłośnie ,że wydarzenia te miały negatywny wpływ na życie większości Polaków, a w szczególności młodej inteligencji.

                   Niewątpliwie najciekawszą, barwną, pozytywną oraz godną naśladowania postacią w książce okazała się babcia Olga. Wszyscy chętnie się z nią utożsamiali i uznali jednogłośnie, że to dzięki jej postawie życiowej udało się głównej bohaterce przetrwać trudne chwile w życiu. Babcia Olga była zawsze blisko. Nie oceniała, nie osądzała, nie dawała konkretnych rad, ale dyskretnie wspierała, naprowadzała na właściwe tory i miała przy tym pogodne usposobienie. Bolesne wspomnienia z przeszłości nie wpłynęły negatywnie na istniejący porządek w najbliższym otoczeniu.    Pielęgnowała wspomnienia, uczulała wnuczkę na piękno otaczającego świata, literaturę , sztukę i przechowywała w sercu utracone pochodzenie i przywileje szlacheckie .  Była damą w każdym calu do której my kobiety także te współczesne często wzdychamy. W dyskusji dotykano również motywów przyjaźni, miłości rodzicielskiej ale i partnerskiej, również tej kontrowersyjnej czyli o odmiennej orientacji seksualnej. Zwrócono  uwagę na panujące relacje sąsiedzkie oraz aspekty ideologiczne  i wyznaniowe. Okazuje się, że nikogo nic nie zadziwia ani nie szokuje . Jednym słowem „ nic co ludzkie nie jest nam obce „. Jedynie dwie osoby zwróciły uwagę na wulgaryzmy językowe zawarte w tekście ,które mogą razić wrażliwszego odbiorcę.

                   Prawie wszyscy uznali książkę za godną przeczytania oraz polecenia.  Podkreślano, że jest to powieść głęboka, realistyczna i dająca czytelnikowi do myślenia.  Pomimo „gorzkiej” puenty jesteśmy przekonani, że tytułowa bohaterka Teresa wyszła z opresji życiowej zwycięsko.  Chociaż bardzo cierpi to nie narzeka, nie użala się nad sobą i idzie do przodu.

 Wszystkie panie były zadowolone z przebiegu spotkania i wyraziły chęć do dalszych spotkań.    Ustalono  jaką  następną lekturę będziemy czytać oraz przybliżony termin następnego spotkania.