Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

samorządowa instytucja kultury Województwa Podkarpackiego i Miasta Rzeszowa

Provincial and City Public Library in Rzeszow

municipal culture institution of Podkarpacie Province and City of Rzeszow

Воєводська і Міська Cуспільна Бібліотека у Жешові

PODKARPACKIE - przestrzeń otwarta

Licznik odwiedzin

Stronę odwiedzono:
27099031 razy

Rzeszów - stolica innowacji

Subskrybuj RSS

Kultura w Rzeszowie

Pogoda

ZOBACZ TAKŻE:

Współpraca z

w.bibliotece.pl

Współpraca z

Pogoda

Swiat Pogody .pl

Współpraca z

Narodowy Program Rozwoju Czytelnictwa 2.0

Kierunek Interwencji 1.1. Zakup i zdalny dostęp do nowości wydawniczych ze środków finansowych Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego

Współpraca z

Współpraca zwww

ZAKUP NOWOŚCI

Zakup nowości wydawniczych w 2019 r. realizowany jest ze środków finansowych Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa

Współpraca z

SBP

DKK

DKK w Przemyślu

Ignacy Karpowicz: "Ości"

17-06-2014

Jest to powieść o rodzinie, przyjaźni, o zmieniającej się obyczajowości. Autor pozwala nam zajrzeć „za kulisy” – usłyszeć niewypowiedziane myśli, o emocjach, potrzebach, szczerości o tym ile jest prawdy w życiu. Daje nam wskazówkę, ze gdzieś obok nas żyją ludzie „inaczej”. To ludzie wykształceni z tz. „dobrych domów” , a jednak prawie każdy z nich nosi w sobie „skrzywdzone wewnętrzne dziecko”. Wchodzimy w świat pełen niedomówień, w którym hipokryzja jest wszechobecna – dlatego udaje im się utrzymać przyjaźnie, związki partnerskie, rodzinne.

Autor coś nam sugeruje, podpowiada – chce nas zaciekawić. Moralność, filozofia życia, to tematy, które wywołają w nas różnice poglądów, głównie pokoleniowych.

Od ćwierć wieku żyjemy w świecie niewyobrażalnym dla naszych przodkiń. One żyły w świecie nakazów, zakazów. W nas 60+ ten głos „nie wolno” jest jeszcze dalej aktywny.

Powieść Ignacego Karpowicza jest utrzymana w satyrycznej tonacji, jednak skłania do poważnej refleksji. Życia uczymy się z tego, co prawdziwe, ale też z tego, co wyobrażone (literatura, film, teatr). Zaczynam się czuć w tym świecie niepewną, bo znika coraz więcej „pewnych punktów odniesienia”, które były moją ostoją.

Kto z nas jest bardziej szczery i prawdziwy – nasi przodkowie, my a może młode pokolenie. Czy wrażenie, że młode pokolenie coraz częściej skupia się głównie na sobie, na samorealizacji, a bycie z kimś uważa za przeszkodę w spełnieniu... tak jakby byli niedostosowani do sytuacji i ról, które wyznacza im życie. A ja czuję, że ciągle jestem w drodze, „dokąś” – może jeszcze zdążę poznać i polubić ten „nowy świat”.

Bohaterki Maja i Ninel mówią: - dom nie dawał mi oparcia, czułam się samotna, matka mnie nie rozumiała – choć na swój sposób kochała, udawana moralność to maska, w której się dusimy – Norbert po przyjeździe do Warszawy zmienił swoje życie, miał odwagę ujawnić swoje preferencje.

Powieść z humorem, niekoniecznie o sprawach zabawnych lekka poważna. niektórzy ludzie potrafią wtopić się w tło by nie odstawać od grupy. Ich inność trudno zauważyć...i to jest też ich wybór.

Lidia Kiełczyńska