Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

DKK w Lesku zainaugurowało kolejny rok spotkań
Pierwsze spotkanie DKK tego roku odbyło 15 stycznia. Tradycyjnie przy kawie i cieście przygotowanych przez niezawodną panią Joannę Krawczyk. Do stałego składu dołączyła nowa klubowiczka – mamy nadzieję, że na dłużej. Rozmowa toczyła się wokół książek „Bornholm. Bornholm” Huberta Klimko-Dobrzanieckiego oraz „Stuhrowie. Historie rodzinne” Jerzego Stuhra.
Pozycja Klimko-Dobrzanieckiego wywołała spore kontrowersje. Autor ma bogatą przeszłość. Studiował filozofię i filologię islandzką. Pracował jako skubacz indyków, mim, świniopas i przemytnik diamentów. Za dotychczasowe powieści był wielokrotnie nagradzany. „Bornholm, Bornholm” to opowieść o dwóch mężczyznach. Jeden u boku niekochanej żony wiedzie przeciętną egzystencję, którą całkowicie zmieni wyjazd na wojnę. Drugi opowiada o swoim nieudanym życiu pogrążonej w śpiączce matce, którą kocha i nienawidzi jednocześnie. Oba wątki ogniskuje wyspa Bornholm. Czy coś jeszcze łączy tych antybohaterów? Niektóre czytelniczki odrzucił naturalizm opisywanych sytuacji i bezceremonialne potraktowanie ludzkiej fizjologii. „Zaczyna się mocnym akcentem, później jest coraz mocniej” – padł komentarz. Także równolegle prowadzona narracja znalazła kilka oponentek. Książka zdobyła jednak uznanie za wyjątkową sprawność językową i momentami groteskowy humor. Klubowiczki zaintrygowało podwójne użycie nazwy Bornholm w tytule. Dużo miejsca poświęciły na dyskusję nad relacjami rodzinnymi bohaterów: męża i żony, matki i syna, mężczyzny i kobiet.
Druga z omawianych książek „Stuhrowie. Historie rodzinne” należała do zupełnie innej kategorii. To historia rodziny Stuhrów, od połowy XIX w. do dziś. Mieszają się w niej wątki polskie, austriackie, czeskie i węgierskie. Wśród czytelniczek nie brak fanek aktorstwa Jerzego Stuhra, dobrze znających szczegóły z jego życia. Jego historie rodzinne są napisane są bardzo ciekawie, przyjemnie się je czyta. „Ładnie pisze, bo to przecież polonista” – poinformowała jedna z czytelniczek.

Agnieszka Romanek