Stronę odwiedzono:
27097637 razy
|
Konkurs o Mironie Białoszewskim – relacja
Wypożyczalnia Główna Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Rzeszowie wspólnie z Internatem Zespołu Szkół Elektronicznych w Rzeszowie zorganizowała w dniu 26 września 2022 r. konkurs pt. „Wielki test wiedzy o poecie Mironie Białoszewskim”.
Konkurs skierowany do młodzieży szkolnej miał charakter edukacyjny i rozrywkowy oraz włączył się w obchody 100. rocznicy urodzin poety. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, przekonany o wyjątkowym znaczeniu artystycznego dorobku poety, upamiętnił specjalną uchwałą Mirona Białoszewskiego, a Rada m.st. Warszawy pragnąc oddać hołd wybitnemu warszawiakowi, ustanowiła rok 2022 Rokiem Mirona Białoszewskiego.
Celem konkursu było przybliżenie biografii i twórczości Mirona Białoszewskiego oraz przypomnienie wybitnej postaci, której utwór „Pamiętnik z powstania warszawskiego” jest lekturą szkolną, a także zapewnienie młodzieży miłego spędzenia czasu i możliwości wygrania ciekawych nagród.
Każdy z uczestników otrzymał test zawierający 20 pytań z trzema odpowiedziami. Tylko jedna z nich była prawdziwa. Zadaniem młodzieży było podanie poprawnych odpowiedzi na wszystkie pytania testowe. Maksymalnie można było zdobyć 20 punktów. Dwóm osobom udało się zdobyć maksymalne 20 punktów, pozostali uczniowie prawidłowo odpowiedzieli na 19, 18, 17 i 16 pytań. Konkurs współorganizował Włodzimierz Ratyński z Wypożyczalni Głównej oraz wychowawca w Internacie ZSE Marta Rusin. Każdy z uczestników za udział w konkursie otrzymał nagrody w postaci filmów DVD, książek, słodyczy i owoców.
Miron Białoszewski urodził się 30 czerwca 1922 roku w Warszawie, tu też dorastał. Maturę zdał na tajnych kompletach. Studiował polonistykę na podziemnym Uniwersytecie Warszawskim. 1 sierpnia 1944 roku przebywał na Woli, tam też przeżył pierwsze dni Powstania Warszawskiego. Następnie przedostał się na Stare Miasto, skąd kanałami przeszedł do Śródmieścia pomagając rannemu powstańcowi. Białoszewski nie uczestniczył w powstańczych walkach. Jego perspektywa „obserwatora” powstania znalazła odzwierciedlenie w „Pamiętniku z powstania warszawskiego”. „Chciałem, żeby wszyscy się dowiedzieli, że nie wszyscy strzelali, chciałem napisać o powszechności powstania” – tłumaczył. Po upadku Powstania Warszawskiego Miron Białoszewski wraz z ojcem zostali wywiezieni na roboty do Niemiec. Do Warszawy udało się im powrócić w 1945 roku. Wtedy też Białoszewski powtórnie rozpoczął studia polonistyczne. Przerwał je w 1947 roku. Przez rok pracował na Poczcie Głównej. Od 1947 roku do 1952 roku pracował jako reporter w „Kurierze Codziennym”, „Wieczorze Warszawy” i „Świecie Młodych”. W tamtym czasie zaczął również publikować wiersze. W 1955 roku wraz z Ludwikiem Heringiem i Lechem Emfazym Stefańskim założył Teatr na Tarczyńskiej, a potem współtworzył Teatr Osobny. Również w 1955 roku debiutował w krakowskim „Życiu Literackim” w ramach „Prapremiery pięciu poetów” obok Zbigniewa Herberta, Jerzego Harasymowicza, Stanisława Czycza i Bohdana Drozdowskiego. Rok później ukazał się pierwszy tom wierszy Białoszewskiego „Obroty rzeczy”. Jego debiut książkowy, który zawierał cały niepublikowany dorobek, stał się literackim wydarzeniem. W 1956 roku artysta został członkiem Związku Literatów Polskich. Odbył kilka podróży zagranicznych, m.in. do Egiptu i USA, wyjeżdżał też jako delegat ZLP na festiwale poetyckie, m.in. do Jugosławii. Jeśli nie liczyć krótkotrwałych wyjazdów, przez cały czas mieszkał w Warszawie. Zmarł 17 czerwca 1983 roku w Warszawie.
------------------------------------------------------------------------------------
GALERIA