Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

Chmielewska Małgorzata „Sposób na cholernie szczęśliwe życie”. Spotkanie DKK w Wypożyczalni Głównej – relacja

Chmielewska Małgorzata „Sposób na cholernie szczęśliwe życie”.

Spotkanie DKK – Wypożyczalnia Główna

W przeciwieństwie do ostatniego spotkania DKK w Wypożyczalni Głównej, tym razem było „na poważnie”. A to za sprawą książki „Sposób na cholernie szczęśliwe życie” i jej głównej bohaterki, siostry Małgorzaty Chmielewskiej.

Małgorzata Chmielewska jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych postaci współczesnego Kościoła katolickiego w Polsce. Mówi się o niej, że jest zadziorną kobietą z charakterem, która łamie wszelkie stereotypy na temat zakonnic. Siostra, która prowadzi domy dla bezdomnych i chorych, mieszka z biedakami, wychowuje niepełnosprawnego syna, pisze bloga, bywa w telewizji i głosi rekolekcje w całej Polsce. Człowiek instytucja – jak celnie określił ją Krzysztof Ziemiec.

A jednak dla klubowiczek było to pierwsze spotkanie z tą niezwykłą osobą.

Już na samym początku zobaczyłyśmy nietuzinkowy obraz zakonnicy, która codziennie siada w wygodnym fotelu, pije czarną, mocną herbatę, odpala kolejne papierosy.

Lektura książki pozwala zobaczyć nam drogę siostry Małgorzaty do życia zakonnego, jej stosunek do wiary, do ludzi. Opowiada o tym, jak kochać, jak pomagać tym najbiedniejszym, jak być blisko ludzi czy jak po prostu być dobrym człowiekiem. Nie daje gotowej recepty, ale pokazuje różne możliwości.

Mówi prosto i zaskakująco o tym, co jest w życiu najważniejsze i skąd brać siłę do działania. Nie omija trudnych tematów, nie boi się szczerych odpowiedzi.

Wszystkie byłyśmy zgodne, że jest to książka o silnej kobiecie, która swoim życiem zasługuje na uznanie i ogromny szacunek. Jej wypowiedzi świadczą o dużej odwadze i dystansie do siebie i otaczającego świata. Z książki wyłania się postać zakonnicy radykalnej pod każdym względem, nieuznającej kompromisów i ostrej, twardo stąpającej po ziemi, a przy tym troskliwej i skromnej, niepozbawionej także dużej dawki poczucia humoru.

Klubowiczki ujęła jej bezpośredniość, nazywanie rzeczy po imieniu, opowiadanie o ważnych sprawach bez „nadęcia”, patosu czy fałszywej skromności.

Możemy tylko zazdrościć jej siły i pasji.

Błażej Strzelczyk i Piotr Żyłka przeprowadzili dobry, poruszający oraz dający do myślenia wywiad. Skonfrontowali także swoje życie i sukcesy z tym, co osiągnęła siostra Małgorzata. Zobaczyli inny fragment rzeczywistości, oddalony od codziennej pogoni za tematami do pisania, sukcesami, wypracowywaniem sobie lepszego życia.

Książkę czyta się znakomicie. I co najważniejsze, ta lektura zostaje w człowieku, drąży, każe do siebie wracać, szukać.

Polecamy gorąco.

Liliana Nowojewska

------------------------------------------------------------------