Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

"Wściekły" Katarzyny Kebernik w Dyskusyjnym Klubie Książki w Oddziale dla Dzieci i Młodzieży - relacja

"Wściekły" Katarzyny Kebernik
w Dyskusyjnym Klubie Książki w Oddziale dla Dzieci i Młodzieży

„W momencie, kiedy człowiek używa wyobraźni i własnej myśli, aby stworzyć swój jedyny, niepowtarzalny, mniej lub bardziej udany wiersz, obraz, piosenkę, to gdzieś tam daleko, poza obszarem jego wszechświata i bez jego wiedzy materializuje się nowy świat. To myśl jest niematerialną sprawczą siłą, odpowiedzialną za powstawanie światów!”

Katarzyna Kebernik jest studentką filologii polskiej na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pochodzi z okolic Jarocina. „Wściekły” to debiut literacki młodej autorki, która powieść tę napisała, będąc jeszcze w liceum. Jako nastolatka wygrała wiele konkursów literackich, jej wiersze i opowiadania drukowano, m.in. w Cogito i Stanie krytycznym. Interesuje się historią, kinem, astronomią i piłką nożną, rysuje i gra w szachy.

„Wściekły” to książka pełna dziwnych postaci rodem z sennych koszmarów. Rzeczywistość miesza się tu z fikcją. Wkraczamy w świat siedemnastoletniego Konstantego, który nie miał łatwego dzieciństwa. Gdy był małym chłopcem jego matka popełniła samobójstwo, skazując go na tułaczkę po sierocińcach. Dopiero niedawno prawdziwy ojciec chłopaka zabrał go do swojego domu. Konstanty nie został ciepło przyjęty przez swoją macochę i przyrodniego brata Kamila. Na co dzień chłopak trenuje zapasy i właśnie przygotowuje się do Mistrzostw Polski. Jest również kibicem i niejednokrotnie brał udział w ustawkach, dlatego też ma problemy z prawem. Kosa ma jeszcze pewne zdolności, które wyróżniają go wśród rówieśników, a mianowicie bardzo dobry słuch muzyczny oraz zmieniający się kolor tęczówek. Okazuje się, że chłopakowi śnią się wyjątkowo dziwne i fantastyczne sny, a ich bohaterowie zaczynają przenikać do świata rzeczywistego. Konstanty czasem już nie może odróżnić rzeczywistości od snu. Ale czy to naprawdę są sny?

„Odmieniec, który wstydzi się swojej inności staje się pośmiewiskiem. Ludzie wyczuwają takich z kilometra i niemiłosiernie się nad nimi pastwią. Ale odmieniec, który jest dumny ze swej inności – takiego ludzie się boją. Nie potrafią go rozgryźć,  więc schodzą mu z drogi”….

Na spotkaniu DKK dla młodzieży mówiliśmy o zaskakującym połączeniu dwóch twarzy Kostka: kibola i muzyka. Kosa jest odmieńcem, przynajmniej tak się czuje i za taką osobę chce uchodzić, aby skryć się bezpiecznie pod fasadą „niebezpiecznego typa”, takiego, od którego wszyscy uciekają.  Chłopak jest samotnikiem, indywidualistą, czuje się odrzucony i wściekły. Stroni od uczuć, jednak potrafi kochać i być przyjacielem oraz tworzyć muzykę. Wydaje się być całkowicie oderwany od rzeczywistości. Kostek widzi muzykę wszędzie nawet w przyrodzie. Zwróciliśmy uwagę na jego niezwykły opis zmieniający się pór roku:

„Zima jest dostojna, królewska, mówi symbolami, nie wprost, używa powolnych nut. […] Wiosna to kolorowa radość impresjonisty, z masą ulotnych pachnących odgłosów, delikatnym śpiewem kwiatów kołysanych przez wiatr, szepczącą trawą.[…] Potem przychodzi lato. Ono z kolei wyszło spod ręki ekspresjonisty, młodego eksperymentatora, który gardzi subtelnościami i stara się zaszokować słuchacza.[...] Latem wszystko krzyczy i szaleje, jakby przeczuwało, że zaraz rozpocznie się nokturn jesieni… Bo jesień to melancholijne dzieło dekadenta. Muzyka jesieni jest piękna, ale mało kto ją rozumie”.

„Wściekły” to dosyć niezwykła powieść, która jednak przypomniała nam kilka innych znanych dzieł literackich („Mistrz i Małgorzata”, „Rozmowa Mistrza Polikarpa ze Śmiercią”, „Boska Komedia”).   Stanowi swego rodzaju poplątanie światów i gatunków literackich. Nawet język, którym posługują się bohaterowie jest niekiedy pełen wulgaryzmów, niekiedy niezwykle barwny i wyrafinowany. Nie zabrakło tu także ciekawych wątków, jak np.: legenda o Czterech Przeklętych, która jednak przypominała nam „Legendę o trzech braciach” z Harrego Pottera. Mimo wszystko książka wciąga i intryguje, a zaskakujące zakończenie pozostawia czytelnika w pewnej zadumie.

Agnieszka Dworak

-----------------------------------------------------------

*Zdjęcia z wizerunkami dzieci umieszczono na stronie www za zgodą rodziców i opiekunów.

GALERIA