Stronę odwiedzono:
27105342 razy
|
W sobotę, 26 września 2009 roku, na przedostatnim spotkaniu trzeciego już cyklu literackich dyskusji młodzieżowego klubu nastolatki połączone wspólna pasją czytania wyraziły swoje opinie o przeczytanej książce. Zgodnie z życzeniem nastolatek dyskusja dotyczyła powieśi Mary E. Pearson "Przebudzenie Jenny Fox" stanowiącej wyjątkową mieszankę thrillera medycznego oraz powieści science fiction zawierającej elementy prozy psychologicznej.
Podjęty przez M.E. Pearson temat, bardzo aktualny we współczesnym świecie, w świecie nieskończonych możliwości, w którym za nowoczesnymi metodami leczenia idą eksperymenty na ludziach umożliwiające wprowadzenie do leczenia nowych, jeszcze nie wypróbowanych leków o możliwych działaniach ubocznych, sprowokował nastolatki do ustosunkowania się do działań podejmowanych przez nauki medyczne. Spowodował także pytania o etykę medycyny i istotę człowieczeństwa.
Tytułowa Jenny budzi się ze śpiączki po wypadku samochodowym, nie pamięta niczego z przeszłości, żadnych ważnych wydarzeń związanych z jej życiem. Nie wie kim jest. Ludzie, którzy ją otaczają mówią, że nazywa się Jenny Fox, ma siedemnaście, przeżyła wypadek. Jej rodzice pracują nad jej utraconymi wspomnieniami, ale wraz z powolnym powrotem pamięci pojawiają się trudne pytania- co się naprawdę wydarzyło, co stało się z jej ciałem? Powoli docierają do niej nieprawdopodobne informacje świadczące o tym, iż żyje tylko dzięki nielegalnej substancji jaką jest odkryty przez jej ojca lekarza biożel stanowiący sztuczną sieć neuronową opartą na modelu biologicznym. Jenny nie może pogodzić się z tym, że jest zreplikowanym, mechanicznym "dziwolągiem". Jak zgodnie stwierdziły klubowiczki, nikt nie mógłby z taką świadomością czuć się dobrze w swojej skórze, ale ,czy rodzice nie mają prawa chronić swoje dzieci ,tak, jak tylko potrafią?
"Ta powieść zmusza do zadania sobie pytania - do czego zmierza eksperyment medyczny, jak daleko może posunąć się w staraniach o zdrowie i życie człowiek? (Klaudia)
"Czy ktoś potrafi mi powiedzieć, co powinni zrobić rodzice, których dziecko umiera, czy w takich krytycznych chwilach można zmienić poglądy ?" (Paulina)
"Wstrząsająca lektura, sami nie wiemy do czego jesteśmy zdolni" (Dominika)
"Książka jest bardzo interesująca, wciąga. Sprowokowała mnie do przemyśleń nad tematem ludzkiego życia" ( Basia)
"Jest napisana w 1. osobie, w formie pamiętnika, to bardzo pomogło mi zrozumieć Jenny. Polecam, Wy też ją przeczytajcie" (Aneta)
Renata Dziepak