Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

Powakacyjne spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki w Punkcie bibliotecznym Filii nr 9 – relacja

Powakacyjne spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki –

Punkt biblioteczny Filii nr 9

We wrześniu, na spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki, rozmawialiśmy o książce Angeliki Kuźniak i Eweliny Karpacz „Czarny Anioł”. Osoby w wieku 50+ pamiętają Ewę Demarczyk „Grande Valse Brillante” na Festiwalu Piosenki w Opolu lub Sopocie. Piosenkarka (pieśniarka) ubrana w czarną suknię, z ciemnym mocnym makijażem, zupełnie nieruchoma. I ten głos… w książce – biografii jest mowa o tych występach, ale też o początkach jej kariery w krakowskiej Piwnicy pod Baranami. Była niezwykle utalentowaną, wykształconą aktorką. Śpiewała piosenki mądre, trudne, interpretując je absolutnie w swoim niepowtarzalnym stylu. Z książki dowiadujemy się o przebiegu jej kariery, przyjaźni z Piotrem Skrzynieckim i innymi artystami tego klubu. Była tytanem pracy i perfekcjonistką. Jednocześnie, dlatego że była bardzo uparta, nie zrobiła światowej kariery, ponieważ nie godziła się na jakiekolwiek zmiany w utworach, które śpiewała tak, aby były one bardziej zrozumiale dla szerszej publiczności.

Książkę powinny przeczytać osoby starsze – przypomną sobie młodość, i młode – poznają artystkę, jakże inną od współczesnych wykonawców piosenek.

Drugą prezentowaną książką była „Córka Magdy”. Bohaterką powieści jest Helena, wychowana w Walii przez Magdę, Polkę, która znalazła się w miasteczku Pontypridd po wojnie. Od matki Helena wiedziała, że jej ojciec zginął w Polsce podczas wojny. Niewiele opowiadała jej o rodzinnym domu, chociaż Helena o tym wiedziała, że Magda pisała do rodziny listy i wysyłała paczki. Magda stworzyła córce dobre warunki wychowania i wykształcenia. Bardzo ją kochała. Na kilka dni przed ślubem Heleny Magda zmarła. W ostatnich słowach przed śmiercią wyznała, że okłamała Helenę i nie powiedziała prawdy o jej pochodzeniu. Helena, aby to wyjaśnić pojechała razem z narzeczonym do Polski, w okolice Zamościa. Tam dowiaduje się, jak było naprawdę.

Są lata 60., w Polsce głęboki komunizm, stale powracają wspomnienia o wojnie. Jej piętno spoczywa na kolejnym pokoleniu, czego przykładem jest życie Magdy, jej rodziny i Heleny. Catrin Collier pokazuje życie Polaków, wraca do przeszłości, czyli czasów okupacji. Nie do końca jest wiarygodna. Polska w latach 60. nie była taka brudna, zacofana i biedna, jak to pokazuje autorka powieści. Jednak wiedza o naszym kraju i o tym, co przeżyli Polacy w czasie II wojny światowej, powinna być popularyzowana i to dobrze, że pisarka angielska zajęła się w tak interesujący sposób losami Polaków.

Maria Rajs

_______________________________________________________________________________________