Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

SPOTKANIE DYSKUSYJNEGO KLUBU KSIĄŻKI w Punkcie bibliotecznym Filii nr 9 – relacja

SPOTKANIE DYSKUSYJNEGO KLUBU KSIĄŻKI –

Punkt biblioteczny Filii nr 9

– Czy pamięta pani chwilę, kiedy była pani szczęśliwa – powtórzył [lekarz]. – Obojętnie kiedy i z jakiej przyczyny. Po prostu szczęśliwa.

Szukałam w myślach nie tyle takiego momentu w życiu, ile jakiejś definicji tego szczęścia, o które drań mnie pytał. Co to mogło być? Szczęśliwa?...

frag. z książki G. Jagielskiej „Ona wraca na dobre. Podróż terapeutyczna”

Książka G. Jagielskiej wzbudziła wiele emocji wśród Klubowiczek. Przedstawia dramat życiowy Grażyny Jagielskiej, która od wielu lat boryka się z pasją męża. Pasją, która jest dla niego najważniejsza, która Jagielską pomału i stopniowo zabija oraz pozbawia poczucia własnego istnienia. W końcu autorka podejmuje walkę o siebie, ale czy udaną?

Kontrowersyjna książka, która wzbudziła ożywioną dyskusję i wywołała wiele ukrytych emocji wśród niektórych czytelniczek. Pewna część dyskutujących była zdania, że nie trzeba rezygnować z pasji nawet w przypadku utraty zdrowia przez bliską osobę, bo w pasji człowiek się realizuje.

Krystyna Maczuga-Długosz

Recenzje Klubowiczek:

„Ona wraca na dobre. Podróż terapeutyczna” to już trzecia książka Grażyny Jagielskiej dotycząca problemów, z jakimi zmaga się żona znanego korespondenta wojennego Wojciecha Jagielskiego. Autorka po zakończonej terapii w szpitalu psychiatrycznym wyrusza w daleką podróż w głąb amazońskiej dżungli. Samotna wyprawa staje się dla niej pretekstem, by znaleźć odpowiedź na pytanie, kim jest. Poszukiwaniu własnej tożsamości towarzyszą rozważania na temat definicji prawdziwego szczęścia. Tym razem Jagielska nie skupia się jednak na swoich uczuciach. Własne traumatyczne doświadczenia konfrontuje z historią Ewy – koleżanki z psychiatryka. To ona staje się główną bohaterką książki i to jej zmagania z przeszłością i walkę o powrót do normalnego życia śledzimy. Pojawia się również postać Alice, podróżniczki, której życie jest nieustanną wędrówką. Zarówno Alice, jak i Ewa, mimo iż są wzorowane na prawdziwych osobach, wydają się być swoistym alter ego autorki – kimś, kim podświadomie była i kimś, kim zawsze chciała zostać.

Kim tak naprawdę jest Grażyna Jagielska? Książka nie daje prostych odpowiedzi. Nie jest to również przyjemna lektura. Postać Ewy, wydarzenia z jej życia budzą mieszane uczucia. Sprawiają wrażenie odrealnionych. Jej historia nie przekonuje. Być może dla samej autorki książka ta jest dobrym sposobem na własną autoterapię. Niewykluczone, iż od początku taki właśnie przyświecał jej cel. Czy jednak jest to wystarczający powód, by po raz trzeci wciągać czytelnika we własne problemy?

KR

___________________________________________________________________________

GALERIA