Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

Spotkanie grupy Dyskusyjnego Klubu Książki w Filii nr 8 - „To, co najważniejsze” Małgorzata Rogala

Spotkanie grupy Dyskusyjnego Klubu Książki w Filii nr 8
„To, co najważniejsze” Małgorzata Rogala

Małgorzata Rogala to znana od dawna czytelnikom autorka powieści kryminalnych i thrillerów psychologicznych („Milcząc jak grób”, „Ostatni skok”, „Nic o tobie nie wiem”) Serią, która zdobyła najwięcej wielbicieli jest cykl opowiadający o Agacie Górskiej i Sławku Tomczyku, oraz serii z prywatną detektyw Celiną Stefańską.

„Bez miłości nic nie istnieje i nic nie ma sensu”

„To, co najważniejsze” to jednak powieść obyczajowa. Marta – główna bohaterka, jest prawnikiem, pracuje w renomowanej kancelarii w Warszawie. Mieszka z nastoletnią córką Anną, która jest studentką malarstwa. Pewnego dnia nieoczekiwanie spotyka w miejscu pracy Marcina, swojego dawnego chłopaka. Jest zaskoczona i przerażona. On też nie spodziewał się ją zobaczyć. Od ich ostatniego spotkania minęło ponad dwadzieścia lat.

„Czy w kilka dni można nadrobić wiele straconych lat?”

Marta zdaje sobie sprawę, że są teraz już zupełnie innymi ludźmi, wręcz obcymi dla siebie. W dodatku rozstali się  przez niedopowiedzenia, domysły i wiele niedomówień. Marta związała się na kilka lat z Pawłem, przyjacielem Marcina. To on przez te lata ojcował Ance i sporo namieszał w życiu Marty i Marcina. Gdy Marcin proponuje spotkanie, najpierw jest zła, a nawet wściekła. W końcu zostawił ją, gdy była w ciąży, wyjechał do Kanady, i przez te dwadzieścia lat nie dawał znaku życia. Potem jednak zmienia zdanie, chce od niego zażądać odpowiedzi, chce żeby się wytłumaczył, a potem ona zdecyduje, czy mu wybaczy. To co kiedyś wydawało się jej czymś oczywistym, teraz już takie nie jest.  Na jaw zaczynają wychodzić dawno skrywane tajemnice. Trudno teraz nawet oceniać kto popełnił błąd. A najważniejsze jest przecież to co ma miejsce tu i teraz.

„Nigdy nie wiemy, co może wpłynąć na nasze życie”

To co teraz jej wyjawia Marcin powoduje, że Marta ma w głowie totalny chaos. Mimo targających nią rozterek i przykrych wspomnień spotyka się z Marcinem kilka razy, bo uświadamia sobie, że nadal go kocha. Wkrótce  Marta przekona się, że to życie pisze najbardziej nieprawdopodobne scenariusze.

Czy Marta i Marcin odnajdą siebie po latach? Czy dadzą sobie drugą szansę i zaczną od nowa? Czy Marcin zechce zrezygnować ze swojego wspaniałego życia w Toronto i wrócić do Polski? Czy możliwe będzie by Marcin i Paweł, którzy byli kiedyś przyjaciółmi doszli do porozumienia? Jakie jeszcze tajemnice z życia bohaterów wyjdą na jaw? Czy spełni się wróżba pewnej starszej pani? I co ma z tym wspólnego tajemnicza bransoletka z granatami, będąca rodzinną pamiątką przekazywaną z pokolenia na pokolenie?

Jakby tego było mało Marta martwi się o córkę, która nie najlepiej ulokowała swoje uczucia. Jej chłopak Maciek jest zaborczy, zazdrosny i często agresywny. Trudno jej przekonać córkę, że dokonała złego wyboru. Ostrzega ją również, żeby w porę to zrozumiała i nie dawała się krzywdzić. Ale Anka wciąż powtarza matce, że Maciek obiecuje się zmienić. Marta jednak myśli inaczej i ma co do tego duże wątpliwości. Wkrótce okaże się, że to ona miała rację. Czy naprawdę musiało wydarzyć się coś złego, by Anka przejrzała na oczy? Myślę, że to co spotkało Ankę może być przestrogą dla innych młodych dziewcząt często zaślepionych miłością do niewłaściwego mężczyzny. Spotkanie po latach Marcina, ponura historia z Maćkiem, pobyt córki w szpitalu i niespodziewana ciąża uświadomią jej, że  „…spokojne życie, które wiodła od wielu lat, nagle w ciągu kilku tygodni nabrało oszałamiającego tempa i zaczynało przypominać jazdę bez trzymanki na rozpędzającej się kolejce górskiej…” Marta zaczyna mieć wrażenie, że przestaje panować nad tym wszystkim.

„To, co najważniejsze” to lekka, spokojna,  optymistyczna i  przepełniona dobrą energią historia o miłości, wybaczaniu, szczęściu, prawdziwej przyjaźni, zdradzie, niełatwej przeszłości, rodzinnych tajemnicach i dawaniu sobie drugiej szansy. Ale także pełna bólu, intryg i kłamstw. Poszczególne rozdziały przedstawiają wydarzenia z perspektywy głównej bohaterki Marty i to ona jest narratorką całej opowieści. Akcja toczy się w 2009 roku, ale Marta wraca często we wspomnieniach do czasów sprzed dwudziestu lat.

Autorka w ciekawy i mądry sposób pokazała relacje między Martą a jej córką. Obie bohaterki bardzo mi się podobały. Marta dużo czasu  poświęcała Ance, rozmawiała z nią na każdy temat, nawet najtrudniejszy i starała się niczego przed nią nie ukrywać. Zawsze też wysłuchała jej problemów i próbowała je rozwiązywać w delikatny i nienachalny sposób. To wszystko spowodowało, że Anka jest poukładaną i wrażliwą dziewczyną. Może jest jeszcze trochę naiwna, ale też nad wyraz dojrzała. Potrafi docenić rady matki, zrozumieć wiele rzeczy, a przede wszystkim umie wybaczać. Zresztą wszyscy bohaterowie są znakomicie skonstruowani, a przede wszystkim prawdziwi. I jak każdy z nas mają wady i zalety.

Sądzę, że stali czytelnicy Małgorzaty Rogali, znający jej twórczość przez pryzmat ulubionych kryminałów, dadzą szansę i tej książce, która jest zupełnie inna. Perypetie głównej bohaterki są zarówno lekkie i przyjemne, ale też momentami dramatyczne. A historia, którą autorka opowiedziała jest wiarygodna i mogłaby się wydarzyć. Pomimo tego, że książka porusza trudne i zawikłane tematy, pokazuje także, że nigdy nie należy się poddawać i trzeba choć próbować rozwiązywać problemy.

Choć wiele sytuacji opisanych w książce jest przewidywalnych, to całość wciąga, a dzięki prostemu językowi czyta się ją bardzo szybko. To książka w sam raz na jesienne wieczory.

„Nie zmienimy przeszłości. Możemy ją w nieskończoność rozpamiętywać lub zamknąć za nią drzwi i cieszyć się drugą szansą”

 
Małgorzata Świder

-------------------------------------------------------

GALERIA