Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

Kristin Hannah – „Słowik” - spotkanie DKK w Filii nr 10 - relacja

Kristin Hannah – „Słowik” - spotkanie DKK w Filii nr 10 - relacja

7 marca 2019 r. na spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki, poprowadzonego tym razem przez Marię Suchy, omówiona została powieść „Słowik” amerykańskiej pisarki Kristin Hannah. Książka ta od wielu miesięcy cieszy się niesłabnącym zainteresowaniem wśród czytelniczek naszej Filii, pomimo niełatwego tematu przewodniego, jakim jest II wojna światowa.

Jolanta Jędryka

Kristin Hannah „SŁOWIK”

Jako lekturę DKK otrzymujemy kolejny romans historyczny, tym razem osadzony w realiach II wojny światowej. Takich historii, jak ta przedstawiona przez Kristin Hannah, mieszkającą w USA pisarkę, zdarza się wiele. Sama Kristin Hannah, będąca prawniczką z wykształcenia, napisała około 20 powieści, jednak dopiero „Słowik” stał się bestsellerem i przyniósł jej międzynarodową sławę. Bohaterki „Słowika” - dwie siostry, różniące się charakterem i podejściem do życia, stają wobec okrutnej wojny. Każda na swój sposób stara się chronić to, co jest dla niej najistotniejsze. Starsza z sióstr, Vianne, musi zmierzyć się z realiami okupacji niemieckiej we Francji. Jest świadkiem, nie zawsze biernym, najpierw tworzenia list Żydów, skazanych na ostateczne rozwiązanie, później obserwuje haniebne zachowanie policji francuskiej, gorliwie pomagającej Niemcom w wywózkach do obozów zagłady. Nieustannie musi dokonywać wyborów, w których na jednej szali położono zasady, na drugiej zaś życie jej i jej dziecka. Z takiej perspektywy może się wydawać, że druga z sióstr ma łatwiej. Szalona Isabelle wybrała od razu. Nie oglądając się na konsekwencje, czasem lekkomyślnie narażając bliskich, dołącza do ruchu oporu.

Postać Isabelle miała pierwowzór w osobie Andree de Jongh, urodzonej w 1916 belgijskiej członkini ruchu oporu, która pomagała w zorganizowaniu trasy przerzutowej „Comet Line” dla uciekinierów z obozów jenieckich. Stworzyła w 1941 siatkę kontaktową od Brukseli, poprzez Paryż, Bilbao, gdzie był konsulat brytyjski, aż do Gibraltaru. Gestapo przesłuchiwało ją po raz pierwszy w 1941 w związku z obławą na jej ojca (złapany i stracony w 1942). W maju 1942 przeniosła swoją kwaterę do Paryża, skąd kontynuowała pomoc dla uciekinierów. Schwytana wiosną 1943 na granicy hiszpańskiej, trafiła do więzienia w Paryżu, a następnie do obozu koncentracyjnego w Niemczech. Gestapo nigdy nie odkryło jej prawdziwej roli w „Comet Line”; przeżyła wojnę i zmarła w 2007 roku.

Trzeba oddać sprawiedliwość autorce, że lokując swoją powieść w takim miejscu i czasie, podjęła ważne zadanie przypomnienia okrucieństw wojny, eksterminacji Żydów, realiów okupacji niemieckiej i żywej jeszcze pamięci o ofiarach Wielkiej Wojny. Kolejny raz znajdujemy potwierdzenie postawy Francuzów, którzy współpracowali z Niemcami przy wdrażaniu „ostatecznego rozwiązania”, widzimy prowincję francuską głodną i przemarzniętą, przypomniane zostaje Ravensbruck.

Niestety, bohaterka „Słowika”, w odróżnieniu od swojego pierwowzoru, umiera. Jej siostra Vianne musi nauczyć się żyć z bolesnymi tajemnicami czasów wojny. Miłość do najbliższych, potrzeba naprawienia skutków decyzji, które podejmowała kiedyś pod straszną presją, dają jej siłę, aby żyć, wychowywać dzieci i cieszyć się wolnością i pokojem. Spotykamy ją ponownie jako ponad 80. letnią pogodną starszą panią, która odkrywa przed synem część ze swych wojennych tajemnic.

Warto podkreślić, że autorka „namalowała” swoich bohaterów bardzo wyraziście, ukazała wiele prawdziwych emocji i przy tym przypomniała o wojnie i jej grozie. Z tych wszystkich powodów zachęcam do lektury „Słowika”, zanim ukaże się na ekranach kin.

Maria Suchy

----------------------------------------------------------------

GALERIA