Stronę odwiedzono:
27114652 razy
|
„Żydzi w kulturze muzycznej Galicji” - nagranie
15 czerwca 2021 r. naukowczynie z Uniwersytetu Rzeszowskiego – dr hab. Ewa Nidecka, prof. UR, i dr Jolanta Wąsacz-Krztoń – zabrały czytelników Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Rzeszowie za kulisy sal operowych Europy przełomu XIX i XX w. na spotkanie z wybitnymi, a dziś już niemal zupełnie zapomnianymi artystami – Hermanem Hornerem i Teresą z Blumenfeldów Arklową.
Ewa Nidecka podzieliła się z uczestnikami swoimi badaniami na temat życia i śpiewaczej kariery basa-barytona Hermana Hornera. Urodzony 30 stycznia 1892 r. w rodzinie zamożnych rzeszowskich żydów, dzieciństwo i młodość spędził w rodzinnym domu położonym w okolicy miejskiego dworca. Studia wokalne odbył u Wilhelma Flama-Płomieńskiego we Lwowie. Zadebiutował we Vlaamse Opera w Antwerpii. Występował na znanych scenach ówczesnej Europy: w Operze Lwowskiej, Staatsoper Unter den Linden w Berlinie, Neues Deutsches Theatre w Pradze, Staatsoper w Norymberdze i Stuttgarcie, a także w Deutsches Theater w Morawskiej Ostrawie. Kreował głównie role wagnerowskie. Jego kariera, podobnie jak innych artystów żydowskich, załamała się w 1933 r. wraz z dojściem do władzy w Berlinie NSDAP. Nie pomogły nawet starania o zgodę na występy zauroczonej interpretacjami Hornera rodziny Wagnera. Artysta powrócił do rodzinnego miasta w 1933 r. W 1941 r. znalazł się w rzeszowskim getcie. Wraz z całą rodziną w marszu śmierci przeszedł na stację Staroniwa, skąd 7 lipca 1942 r. odjechał do obozu śmierci w Biesiadce koło Mielca. Został zamordowany 10 lipca 1942 r.
Wzruszającym momentem prelekcji była prezentacja jedynego zachowanego nagrania głosu Hermana Hornera. Pochodzi ono z 1923 r. i jest fragmentem opery Richarda Wagnera pt. „Lohengrin”.
Jolanta Wąsacz-Krztoń poświęciła swój wykład Teresie z Blumenfeldów Arklowej, sopranistce, córce znanego lwowskiego adwokata, urodzonej w 1861 r. Śpiewu uczyła się w rodzinnym mieście, a następnie w Wiedniu. Zadebiutowała 13 listopada 1884 r. na deskach opery lwowskiej jako Walentyna w „Hugenotach” Mayerbeera. Występ jej został świetnie przyjęty przez publiczność i recenzentów. W tym samym roku wystąpiła jeszcze w „Aidzie”, „Konradzie Wallenrodzie” i „Fauście” jako Małgorzata. Rok po debiucie wyjechała do Krakowa i Warszawy z serią koncernów. Udała się również na nauki do Paryża. Dwanaście kolejnych sezonów artystycznych, począwszy od 1886 r., spędziła na scenach europejskich. Śpiewała m.in. w Paryżu, Wiedniu, Madrycie, Londynie czy Lizbonie. W 1894 jej nazwisko znalazło się na afiszach Teatro Opera w Buenos Aires. Recenzenci zachwycali się jej talentem i umiejętnościami. Była prawdziwą gwiazdą opery. Zmarła w 1929 r.
Nagranie jest dostępne pod linkiem:
https://www.youtube.com/watch?v=GbfllCy-yC0
Dziękujemy uczestnikom wykładów za udział w wydarzeniu na platformie ClickMeeting.
Barbara Pawlikowska
Dział Komputeryzacji Procesów Bibliotecznych
Informacje o wydarzeniu w mediach: