Stronę odwiedzono:
27115832 razy
|
Zmarł Janusz Szuber
1 listopada w wieku 72 lat zmarł Janusz Szuber - poeta, eseista i felietonista, jeden z najwybitniejszych polskich poetów współczesnych.
Janusz Szuber urodził się 10 grudnia 1947 roku. Był autorem wielu tomików wierszy, przyjacielem Zbigniewa Herberta, posiadaczem nagród literackich, m.in: nagrody literackiej miasta Sanoka (1995, 1998), nagrody literackiej B. Sadowskiej (1996), nagrody poetyckiej im. K. Iłłakowiczówny, nagrody Wojewody Krośnieńskiego oraz Prezydenta m. Rzeszowa (1997), nagrody Fundacji Kultury (1999), nagrody Fundacji W. i N. Turzańskich w Toronto w dziedzinie kultury za rok 1998 (1999), otrzymał tytuł Mistrza Wymowy Polskiej województwa podkarpackiego (2003) oraz tytuł Honorowego Obywatela Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka (2017).
Przez wiele lat Janusz Szuber tworzył wiersze jedynie do szuflady, dopiero w 1994 roku jego twórczość ukazała się na łamach "Tygodnika Sanockiego". Opublikował m.in. następujące tomiki wierszy: "Paradne ubranko i inne wiersze", (1995), "Pan Dymiącego Zwierciadła", "Gorzkie prowincje" (1996), "Biedronka na śniegu" i "O chłopcu mieszającym powidła. Wiersze wybrane" (1999), "Tam, gdzie niedźwiedzie piwo warzą" (2004), "Czerteż" (2006) "Pianie kogutów" (2008) i "Wpis do ksiąg wieczystych" (2009). W 2012 wyszedł zbiór limeryków "Emeryk u wód". Kolejne tomiki poetyckie to "Tym razem wyraźnie" (2014), "Rynek 14/1" (2016) i "Przyjęcie postawy. Wybór wierszy z lat 2003-2019" (2020).
W 2007 roku w WiMBP w Rzeszowie odbyło się spotkanie autorskie, podczas którego odczytany został esej dra Jana Wolskiego poświęcony twórczości poety. Poezja Szubera to poezja wyjątkowa, która we współczesnej literaturze polskiej zajmuje miejsce ważne, samodzielne i oddzielne. To poezja erudycyjna i zarazem komunikatywna, stawiająca odwieczne, zasadnicze pytania o cel i sens istnienia, opisująca fizyczną i duchową naturę człowieka, spierająca się o wartości, poszukująca prawdy o sobie, o konkretnym człowieku i otaczającym świecie.