Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

„Droga” Cormac McCarthy

Na ostatnim w tym roku spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki dla młodzieży rozmawialiśmy o książce Cormaca McCarthy „Droga”. Jest to chwytająca za serce opowieść o świecie apokalipsy spełnionej, powieść drogi, szara i melancholijna, ale też i niezwykle poruszająca i dająca do myślenia lektura. Narracja prowadzona jest w trzeciej osobie, chociaż odnosi się wrażenie, jakby czytało się dziennik podróży. I właściwie nie wiadomo kto pisze ten dziennik, ponieważ nawet nie znamy imion głównych bohaterów – ojca i syna. To właśnie z nimi wędrujemy przez ponury, zniszczony przez ludzkość świat, w którym już nie obowiązują żadne reguły, liczy się tylko jedno – przetrwanie. Niestety przeżycie nie jest łatwe w tej jałowej pustej krainie, gdzie nawet padający śnieg jest szary, pola są wyjałowione a drzewa martwe, nie ma zwierząt, nie ma roślin, nie ma nic. Mężczyzna i dziecko całymi dniami przemierzają wymarłe i spustoszone miasteczka w poszukiwaniu jedzenia. Brudni, głodni i zziębnięci. Są na granicy wytrzymałości, jednak cały czas idą. Ojciec stara się chronić syna przed wszelkim złem, zdegenerowanymi nieznajomymi, kanibalami i padlinożercami. Chłopiec, natomiast pilnuje ojca, by ten nie przekraczał granic.

Cała powieść jest niezwykle ponura i dramatyczna. Postapokaliptyczny świat stworzony przez McCarthy'ego przeraża. Nie wiemy nic o straszliwym kataklizmie, który zniszczył prawie całe życie na Ziemi. Nie wiemy co tak naprawdę się wydarzyło i gdy nagle znajdujemy się w samym środku tego ziemskiego piekła razem z bohaterami, czujemy się tak samo zagubieni i przestraszeni jak oni. Chcemy przetrwać, znaleźć jakąś nadzieję w tym przerażającym obumarłym świecie, wierzyć, że jest jakaś przyszłość i że ta wędrówka ma sens.

oprac. Agnieszka Dworak

„Książka pokazuje, że każdy ma w życiu do przejścia swoją własna drogę. Czasami możemy mieć z górki, czasami pod górkę. Ważne, aby nie zagubić własnej tożsamości, własnego człowieczeństwa”.

Daria

„Książka jest porywająca. Autor prezentuje ciekawy zabieg stylistyczny – dialogi nie są wydzielone, jak to zwykle bywa,  lecz wkomponowane w treść. Zderzenie mieszanki stylów, mroczny klimat, przejmujące opisy przyrody, wspomnienia przeplatane dialogami oraz narracją jakby z pamiętnika, sprawiają, że powieść tętni emocjami i trzyma w napięciu do samego końca. Polecam. ”

Sylwia

„Wsparcie jednej osoby, nieważne jak małej może dodać skrzydeł, nawet tym najbardziej słabym i wątpiącym.”

Kasia